Οι άνθρωποι προσεύχονται ή διαλογίζονται για διάφορους λόγους, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Η προσευχή και ο διαλογισμός μπορούν να σας κάνουν πιο ευτυχισμένους, πιο ήρεμους και καλύτερα εξοπλισμένους. Σας βοηθούν να αντιμετωπίσετε τα προβλήματα που παρουσιάζονται καθημερινά στη ζωή. Όταν προσευχόμαστε ή διαλογιζόμαστε λειτουργούν βιολογικοί καθώς και ψυχολογικοί μηχανισμοί.
Υπάρχει ένα ολόκληρο νέο πεδίο επιστήμης αφιερωμένο στην κατανόηση των αλλαγών που συμβαίνουν στο μυαλό μας όταν ασχολούμαστε με θρησκευτικές εμπειρίες ή πρακτικές, που ονομάζονται νευροθεολογία, ή νευροεπιστήμη της θρησκείας. Στην πρώτη γραμμή αυτής της έρευνας είναι ο Andrew Newberg, Μ.D., ένας νευροεπιστήμονας στο πανεπιστήμιο Thomas Jefferson που βρίσκεται στη Φιλαδέλφεια.
“Όταν η προσευχή προκαλεί συναισθήματα αγάπης και συμπόνιας, υπάρχει απελευθέρωση σεροτονίνης και ντοπαμίνης”, λέει ο Newberg. Και οι δύο νευροδιαβιβαστές παίζουν σημαντικό ρόλο στο πώς αισθάνεστε. Είναι αξιοσημείωτο ότι, η σεροτονίνη έχει άμεσο αντίκτυπο στη διάθεσή σας και η έλλειψη σεροτονίνης έχει συνδεθεί με την κατάθλιψη. Η ντοπαμίνη, από την άλλη πλευρά, συνδέεται με την ανταμοιβή και τα κίνητρα.
Η προσευχή όπως και ο διαλογισμός, μπορούν επίσης να ενισχύσουν τη γενική ευτυχία μας. Βασίζονται στην πεποίθηση ότι, υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από την καθημερινή ζωή και τους στρεσογόνους παράγοντες. “Όταν οι άνθρωποι προσεύχονται ή διαλογίζονται, προκαλείται μια φυσιολογική αντίδραση που είναι αντίθετη με την ανταπόκριση στο άγχος: την ανταπόκριση χαλάρωσης”, λέει ο Herbert Benson, MD, ιδρυτής του Ινστιτούτου Mind Body Medicine στο Massachusetts General Hospital.
One Comment